Lekko ponad tydzień od poprzedniego postu, a dzisiaj następny.
Dobrze mi idzie. :D

Mimo tego, że nie próbuje nie poddać się jesiennej aurze, to niestety coraz bardziej jej ulegam.
Za oknem w Gdyni faktycznie ponad 20 stopni i błękitne niebo, ale w weekend upiekłam już pierwsze w tym sezonie ciasto ze śliwkami, a dzisiaj zastanawiałam się kiedy muszę wstawić do leżakowania ciasto na piernik na Święta ( a to już przesada!!!).

Niektórych rzeczy nie da się niestety uniknąć - coraz chłodniejszych poranków, coraz krótszych dni, chęci na rozgrzewające dania..

A właśnie z taką rozgrzewającą zupkę chcę Wam dzisiaj pokazać.

Jeśli lubicie indyjskie smaki lub też lubicie dania, które są zarówno delikatne, jak i pikantne, które rozgrzewa i syci, a podczas jego przygotowania cały dom pachnie przepięknie, to tajska zupa na mleczku kokosowym z kurczakiem to danie dla Was.

Zwłaszcza teraz, na okres przejściowy, kiedy nasze organizmy źle znoszą zmianę pory roku i potrzebują kopa do działania.


Zupa jest PYSZNA. Dowodem na to jest to, że musiałam ją przygotować już 2 razy w przeciągu kilku dni oraz to, że mój facet wyciąga ode mnie przepis. :D

Zapraszam po przepis!

Składniki:

• 1 podwójna pierś z kurczaka
• 700 ml bulionu drobiowego lub warzywnego
• 2 ząbki czosnku
• 1 łyżka oleju kokosowego (lub innego)
• 1 szalotka
• kawałek świeżego imbiru (ok 3 cm)
• 1 papryczka chilli
• pasta curry ( czerwona lub zielona)
• 1 puszka (400 ml) mleczka kokosowego
• sok z połowy limonki
• 2 łyżki sosu rybnego
• 1 łyżeczka kurkumy ( lub więcej, żeby uzyskać ładny kolor)
• 1 łyżeczka mielonego kminu rzymskiego
• 1 łyżeczka suszonych liści kolendry
• 1 papryka czerwona
• około 200 g pieczarek.
• makaron sojowy Vermicelli ( lub inny, Wasz ulubiony :))
• świeża kolendra oraz limonka do przybrania

Pamiętam, jak jako dziecko, mówiłam wszystkim że uwielbiam wszystkie pory roku i że nie potrafiłabym wybrać, czy chciałabym żeby zawsze było lato, albo zima, albo jesień albo wiosna. Teraz po kilkunastu latach, właściwie się to nie zmieniło, ale zauważyłam, że jak przychodzi co do czego, to bardziej cieszę się na +15 stopni w lutym, niż na informację o zbliżającej się zimie stulecia. Nie jestem pewna czy to przez ciepłolubność, czy może to raczej już irytacja związana z tym, że zima ostatnio nie może się zdecydować czy chce być zimą czy jesienią.

ad.

Witajcie Kochani, bo bardzo długiej przerwie.
Jestem świadoma zaniedbania bloga, jednak mam na to usprawiedliwienie - kilka dni temu obroniłam swoją pracę dyplomową ! Wszystko w ostatnim czasie było podporządkowane właśnie temu by ją skończyć i obronić w terminie. Ale teraz wracam i postaram się pojawiać się tutaj częściej.

Dzisiaj mam dla Was bardzo ciekawy temat. :)
Temat na czasie, temat bardzo często poruszany i promowany w mediach społecznościowych.
Chodzi mianowicie o CATERING DIETETYCZNY.

W Polsce staje się on coraz bardziej popularny, choć odnoszę wrażenie, że wielu ludzi wciąż uważa że jest to swego rodzaju "widzi mi się" lub opcja jedynie dla osób uprawiających sport zawodowo.

Nic bardziej mylnego!

Miałam okazję, parę dni temu być gościem w biurze RUKOLI - Cateringu dietetycznego działającego na terenie Trójmiasta. Przemiła Pani Dagmara wprowadziła mnie w temat i opowiedziała mi wiele ciekawych rzeczy na temat firmy, a także celu jaki przyświecał założycielkom, że zdecydowały się one na rozpoczęcie właśnie takiej działalności. Firma powstała w 2012 roku, czyli na rynku działa już od 4 lat. Aktualnie, swoją ofertę kieruje do osób mieszkających na obszarze od Pruszcza Gdańskiego, aż do Lęborka. Tam też, codziennie dojeżdżają sygnowane logo Rukoli auta, które przywożą klientom posiłki. W przyszłości planowane jest powiększenie liczby klientów o kolejne miejsca w Polsce, choć firma bardzo ceni swoją "lokalność" i bliski kontakt z klientami.

Jestem świadoma tego, jakie są najczęściej powtarzane wątpliwości, dotyczące cateringów dietetycznych:
 -"a czy to na pewno jest świeże/bez konserwantów/naturalne?"
-"a co jeśli ja nie lubię x składnika?"
-"jestem chora, nie mogę jeść niektórych rzeczy, na pewno tego nie uwzględnią"
i najważniejsze:
-"Catering jest drogą usługą"

Pani Dagmara, podczas naszej rozmowy, udzieliła mi odpowiedzi na wszystkie powyższe pytania.
Opowiedziała mi, że kuchnia Rukoli, to prawie jak laboratorium. Wszystko ma tam swoje miejsce,  przygotowywane jest codziennie, z największą starannością, żeby do godziny 17tej, kiedy zaczynają się dostawy, wszystko było zapięte na ostatni guzik.

Mogę Was zapewnić, że w drodze do biura, miałam okazję mijać wejście do kuchni i, o mamo, jak bardzo zrobiłam się głodna od tych zapachów!


Prócz tego, że firma dba o jak najlepszą jakość swoich produktów, przykłada też ogromną wagę do szczegółów, które jak wiadomo, bardzo wpływają na wizerunek każdej marki. Pilnowanie, by naklejki były równo przyklejone, opakowania, które zapewnią bezpieczny transport posiłków, a także specjalnie przystosowane samochody, dzięki którym jedzenie trafia do klienta świeżutkie.

W sytuacji, gdy mamy jakieś specjalne preferencje, gdy czegoś nie lubimy, nie tolerujemy, ale również wtedy, kiedy mamy jakieś problemy ze zdrowiem - Rukola również wychodzi na przeciw.

Każdorazowo, przy wyborze diety, towarzyszy klientowi dietetyk. Jeśli to konieczne, analizowane są też wyniki badań. Wszystko prowadzone jest bardzo profesjonalnie, by klient, na samym końcu, dostał plan i dietę idealnie dopasowaną do jego wymagań. Dlatego też, nie ma problemu z wyeliminowaniem z posiłków jakiegoś konkretnego produktu. Wszystko dostosowane jest do
klienta.



Rukola oferuje obecnie cztery plany dietetyczne: dietę zbilansowaną, dietę wegetariańską, dietę bezglutenową oraz, jako pierwsi na Pomorzu, dietę Paleo. Można wybierać w kaloryczności od 1000 do 3000 kcal. Przykładowe posiłki widzicie na zdjęciach. Są to posiłki z planów 1500 kcal oraz 2000 kcal.

Najważniejsza sprawa  - koszty.

Przykładowy, tygodniowy plan w Rukoli, składający się z 5 posiłków dziennie o kaloryczności 1500 kcal to koszt 413 zł.
Oczywiście,  z jednej strony można powiedzieć, ze to dużo. Dla mnie osobiście też na pierwszy rzut oka tak się wydaje. Jednak kiedy przypomnę sobie, że każdorazowe wyjście do sklepu po zakupy na obiad kończy się wydaniem około 100 zł (bo oczywiście dorzucane są do koszyka rożne inne rzeczy) + doliczymy do tego koszty gazu/prądu/wody... to czy naprawdę jest to tak duża kwota?



Dla kogo, w takim razie jest catering MOIM ZDANIEM?

- Dla tych, którzy nie mają czasu lub nie lubią gotować,
- Dla tych którzy nie potrafią utrzymać dyscypliny,
- Dla tych, którzy tracą pomysły podczas diety,
- Dla każdego, kto chce. :)

O czym chciałam jeszcze wspomnieć, jeśli chodzi o Rukolę: firma ta angażuje się bardzo w promowanie zdrowego stylu życia, wspiera sportowców i akcje społeczne. Bardzo się cieszę, że miała okazję poznać tak miłych ludzi, którzy naprawdę z pasją robią coś, co jest moim zdaniem bardzo trudną i wymagającą pracą. Dopasować się do tak dużej grupy klientów, w której każdy ma inne smaki, preferencje i wymagania jest sztuką i chwała im za to, że udaje im się wciąż  z sukcesem realizować swoje cele. :)



Więcej informacji znajdziecie na stronie Rukoli - http://rukolacatering.pl , a ja wkrótce opowiem Wam o niej jeszcze trochę. :)

A teraz uciekam i idę spróbować nie umrzeć z ciepła, bo w Trójmieście jest jak w saunie.

Buziak :*

Witam Was Kochani po niesamowicie długiej przerwie.
W statystykach i na facebookowym fanpagu widzę, że pomimo mojej nie obecności, wciąż się tutaj pojawiacie. :)

Bardzo mnie to cieszy.

Miniony rok, był dla mnie rokiem wyzwań.
Niektóre z nich udało mi się pokonać, a z niektórymi będę musiała (lub chcę) zmierzyć się również i w tym , NOWYM roku.

Rok 2016 będzie kolejnym rokiem pełnym wyzwań, bo czeka mnie obrona pracy licencjackiej ( którą muszę jeszcze napisać.. :D), a także kilka dodatkowych wyzwań, którym mam zamiar podołać.
Zdecydowałam, że jednak nie będę sobie niczego obiecywać, że nie będę tworzyć postanowień, bo chcę, by ten rok mnie zaskoczył. :)

Kropka.

No i po tym roku pełnym wyzwań za nami, i w tym roku pełnym wyzwań przed nami... chciałabym tutaj oficjalnie wrócić. :)

I narzucić sobie pewien reżim (ojojoj).
Wiem, że nie będę w stanie publikować postów codziennie, aleeeeee....
Chcę ustalić pewną częstotliwość, której powinnam(!) podołać.

Mianowicie - deklaruję się, że będę tutaj przynajmniej 1 raz w tygodniu.

Co niedzielę, nowy post. :)

Na fanpagu, będę za to starała się być tak często jak to możliwe.

Tyle !

Przejdźmy do sedna, czyli przepisu! (wiem, że dzisiaj czwartek, ale nie mogłam już wytrzymać :))

Pod moje skrzydła trafił w końcu, wymarzony, wyczekany, wymodlony prezent.

Robot planetarny Kenwood, z serii Kmix, w kolorze niebieskim.
Od dnia, kiedy stanął na kuchennym blacie, prawie codziennie jest w ruchu.
I już teraz zastanawiam się... jak ja mogłam się tak długo męczyć ręcznie? :D

Jednak, jeśli chodzi o recenzję, to na to przyjdzie pora po pewnym czasie.
Najważniejsze, że teraz, mogę wyrabiać ciasto drożdżowe, prawie bez wysiłku.

Więc od pewnego czasu jemy tylko pizzę i bułeczki. :D
No i właśnie przepis na bułeczki, mamy dzisiaj na tapecie.

Pyszne, puchate, pełne czekolady.
Marzenie.
Najlepsze pierwszego dnia.
Naprawdę polecam. :)
Nie potrzeba do nich robota :D



Składniki:

• 500 g mąki pszennej
• 75 g masła
• 250 ml mleka
• 20 g drożdży świeżych
• szczypta soli
• 75 g cukru
• 100 g posiekanej czekolady (gorzkiej/mlecznej/obu)